تحقیق در مورد لباس های محلی ایران

معرفی لباس محلی

ایران وسعت بسیاری دارد که در نتیجه آن دارای قومیت هایبسیاری است که همه ما می شناسیم و به آن افتخار می کنیم. آن ها زبان های مخصوص، سنت‌های خاص و البته لباس های خود را دارا هستند که تمام آن ها به ارزشمندی کشور کمک می کند. اگر این لباس ها را بشناسیم به راحتی می توانید لباس محلی ایران را تشخیص داده و بگوییم که کدام لباس مربوط به کدام ناحیه

معرفی لباس محلی

ایران وسعت بسیاری دارد که در نتیجه آن دارای قومیت هایبسیاری است که همه ما می شناسیم و به آن افتخار می کنیم. آن ها زبان های مخصوص، سنت‌های خاص و البته لباس های خود را دارا هستند که تمام آن ها به ارزشمندی کشور کمک می کند. اگر این لباس ها را بشناسیم به راحتی می توانید لباس محلی ایران را تشخیص داده و بگوییم که کدام لباس مربوط به کدام ناحیه می باشد. آن ها هر کدام به مرور زمان و به دلایل متفاوتی شکل گرفته اند. شما با توجه به رنگ، پارچه، الگوهای متفاوت، زیورآلاتی که روی آن ها کار شده است و البته نوع حجاب آن ها متوجه شوید که لباس برای کدام منطقه است. با الی گشت همراه باشید تا به معرفی لباس های محلی ایران بپردازیم.

لباس محلی اقوام لر | لباس محلی مردم استان سیستان و بلوچستان | لباس محلی مردم مرکز ایران
لباس محلی مردم جنوب ایران | لباس محلی اقوام کُرد ایران | لباس محلی مردم شمال شرق ایران
لباس محلی مردم شمال ایران

لباس محلی بختیاری

بختیاری ها در جنوب غربی ایران در استان‌های چهار محال و بختیاری، خوزستان، اصفهان، کهگیلویه و بویر احمد و لرستان زندگیم می کنند. گویش آن ها بختیاری نام دارد و به دو شاخه چهارلنگ و هفت لنگ تقسیم می‌شوند. لباس قبیله عشایری بختیاری بستگی به شرایط آب و هوایی که ممکن است در طول مهاجرت با آن روبرو شوند، نسبتا متنوع است. مردان شلوار های گشادی که در مچ پا تنگ می شوند و کلاه های پشمی دارند و از چوقا (نوعی بالاپوش مردانه) استفاده می کنند. دامن های رنگارنگ و لایه بندی شده با جلیقه هایی ست شده، برای زنان رایج است. زنان روسری های بلندی دارند که با طرح های دستی تزئین می کنند.

لباس محلی قشقایی

استان فارس مرکز اصلی زندگی قشقایی های به حساب می آید اما قلمرویشان در دیگر استان هایی مثل اصفهان، چهار محال و بختیاری، کهگلویه و بویراحمد، مرکزی، بوشهر، قم و … دیده می شود. آن که رشته شان به قوم ترکی بر می گردد، قشقایی یکی دیگر از قبایل عشایر هستند. زنان با دامن‌های بلند، چند لایه، رنگارنگ و روسری بلندی که زیر چانه‌شان بسته می شود دیده می شوند. مردان از کلاه هایی که از موی گوسفند ساخته شده است استفاده می کنند که این کلاه ها مختص قبایل قشقایی است.

لباس محلی لری

مردم لر بیشتر در مناطق غرب و جنوب غربی ایران زندگی می کنند. آن ها دارای تقسیم بندی هایی هستند که مهم ترین آن ها به لر بزرگ و لر کوچک معروف هستند. در مقایسه با مردان لر، که به رنگ های خنثی در لباس های خود علاقه مند هستند، زنان به سمت رنگ های روشن، با نوار های که روی کت هایشان قرار دارد می روند. بانوان جلیقه ای روی پیراهنشان می پوشیند و روسری بلندی دارند که شانه، گردن و سرشان را می پوشاند.

لباس محلی کهگیلویه و بویراحمد

لباس مردانکهگیلویه:

پوشش زنان کهگیلویه:

لباس محلی بلوچی

قوم بلوچ در جنوب شرقی سیستان و بلوچستان و در مرزهای پاکستان و افغانستان زندگی می کنند. لباس‌های سنتی این منطقه به همین ترتیب کمی شبیه به لباس های معمول کشورهای همسایه هستند. زنان همراه با شلوار و لباس های رنگارنگی که تا زانو هستند دیده می شوند. آن ها معمولا دستبند طلا، گردنبند و زیورآلات دیگری دارند و شالی بلند می پوشیند که سر و شانه های خود را پوشش می دهد. همچنین شلوارشان با لباس به یک شکل می باشد. لباس محلی مردان بلوچی شلوار بلند، پیراهن هایی شبیه به دشداشه و عمامه می باشد. به دلیل گرمای آن منطقه لباس های مردان سفید هستند.

لباس محلی مردم ابیانه

روستای ابیانه در کاشان قرار دارد و جزو مناطق گردشگری معروف به حساب می آید. مردم این روستا که اغلبِ آن ها را مردم مسن تشکیل می دهد با لباس هاس سنتی خود در این روستا دیده می شوند. زنان دامنهای زیر زانو دارند و مشخصه معروف آن ها روسری بلند، سفید و گلداری است که در لباس محلی خود از آن استفاده می کنند. مردان شلوارهای سیاه و سفید، جلیقه های رنگارنگ و کلاهک های پشمی می پوشند.

لباس محلی مردم بندر عباس و قشم

مردم قسمت های جنوبی کشورمان و جزیره قشم با لباس های بلند گلدار و نقاب یا روبند معروف هستند. این روبندها معمولا برای خانم‌های متاهل استفاده می شود. زنان قشمی از پارچه های ضخیمی برای شلوارهای خود استفاده می کنند که تزیینات بسیار زیبایی دارد و در ناحیه دم مچ تنگ می شود و مردان معمولا پیراهن سفید بلند می پوشند که به خاطر گرمای شدید جنوب بسیار کارایی دارد.

لباس مردان هرمزگان:

لباس زنان هرمزگان:

لباس زبان در جنوب ایران بیشتر به خاطر جنس پارچه ها و طرح و رنگ هایی که دارند بسیار شاخص بوده و به زیبایی معروف هستند. پارچه های آن ها نازک بوده تا به راحتی هوا از آن ها عبور کند و رنگ هایی مانند آبی، بنفش، صورتی و سبز را در لباس آن ها پیدا خواهید کرد.

لباس محلی کردی

کردها با توجه به مناطق مختلفی که زندگی می کنند، لباس های گوناگونی دارند. شلوارهای مردانه کردی بسیار معروف است که از بالا گشاد و در مچ پا تنگ می شود. مردها تن پوش های ژاکت مانند می پوشند. از روسری زنان کرد معمولا پولک هایی آویزان هست و رنگ های مختلفی دارد. زنان پیراهن های بلندی می پوشند که معمولا جلیقه ای کوتاه روی آن به چشم می خورد.

لباس زنان کردی:

لباس زنان کرد بر طبق منطقه ای که آن را می پوشند نامگذاری شده که تفاوت های ظریفی با هم دارند اما در کلیت بسیار شبیه به هم هستند. نام لباس زنان کردیاورامی، کردی سنندجی، سقزی، مریوانی، بانه‌ای و …. است. لباس زنان که در کردستان پوشیده می شود اورامی نامیده می شود.

لباس مردان کردی:

لباس محلی مردان کردی نیز بسته به منطقه ای که زندگی می کنند متفاوت بوده و نام هایچوخه و رانگ، که‌وا پانتول، مرادخانی، ملکی، شکاکی، اورامی و … دارند.

لباس محلی خراسان بزرگ

استان خراسان به دلیل وسعت بزرگی که دارد، همچنین به دلیل اختلاط اقوام مختلف ایران در این استان، تنوع بسیاری در پوشش و لباس محلی آن دیده می شود. می توانیداقوام ترکمن، کرمانج، تربت جام و بسیاری دیگر را در این استان پیدا کنید که تشابه لباس هایش به اقوام اصیل آن ها در دیگر نقاط ایران بر می گردد. به عنوان مثال اقوام کُرد خراسان لباس هایش بسیار شبیه دیگر اقوام کُرد کشور است.

لباس مردان خراسان:

در خراسان شمالی لباس مردان در رنگ هایی مانند قرمز بوده و از قسمت های به نامعرق‌چین، که وا یا همان نیم تنه پشمی است، شلوار، پاپوش و کمربند تشکیل شده است. لباس مردان در خراسان جنوبی و مناطقی مانند تربت حیدریه و تربت جام همان لباسی است که در مراسم چوب بازی معروف خراسانی ها می بینید. این لباس از جنس کرباس سفید بوده و شامل نیم‌تنه، گیوه یا پاپوش و مندیل که همان دستار سفید دور سر است، تشکیل شده است. مردان ترکمن لباسی ابریشمی به رنگ قرمز و با نام قرمز دون می پوشند.

اچمک: لباسی است که در فصل زمستان پوشیده می شود.

لباس زنان خراسانی:

دامن شلیته:دامنی گشاد و چین‌داراست که در بعضی مناطق نا زیر زانو و در بعضی جاها تا بالای زانو می رسد. این دامن از پارچه های رنگین و با نوار های مختلف و در لایه های مختلف دوخته می شد. گاهی پارچه اصلی را سفید انتخاب می کردند و بر آن نوارهای رنگی می دوختند. از دیگر اجزای لباس زنانیل یا همان جلیقه مخملی،چارقد یا روسری بلند که به سر می کنند، کلاه، دستمال روی چارقد و قبا است. هنوز هم در شهرهایی مانند قوچان می توانید زنان را در مراسمات عروسی با لباس های محلی ببینید.

شیلوار: شیلوار لباس مخصوص زنان کرمانج است کهدامنی پرچین با حاشیه هایقیطان‌دوزی شده است.

از دیگر قسمت های لباس زنان کرمانج می توان بهیاشار (چارقد)، جلیقه، کراس (نوعی بلوز) اشاره کرد.

کولته: نوعی شنل است که زنان ترکمن در شمال خراسان از آن استفاده می کنند.

چاوک: پیراهن قرمز رنگ زنان ترکمن شمال خراسان است.

یلک: سربندی تزئینی با سکه و زیروآلات است که بر روی سر بسته می شود و زنان ترکمنی شمال خراسان می بندند.

کتوله: توسط زنان خراسان جنوبی و اطراف بیرجند استفاده می شود و نوعی پوشش سر و روسری است که قسمت جلوی سر آن را باانواع سکه‌های نقره قدیمی تزئین می کردند.